Welcome to my Page

Followers

Sunday, March 13, 2011

. : aku bukan nak poyo semata2 : .

macam yang aku sangka2. kau tak kan baca blog aku. haish! 

aku ingat dengan 'busy' kan diri berkerja, aku tak kan rasa sunyi. tapi malang nya, malam ni aku rasa kehilangan sangat. sunyi  sangat. aku sendiri tak tahu macam mana lagi nak atasi rasa ni. 

aku tahu kalau pun aku mengadu pada kau, kau bukan bagi respon yang aku harap kan. kau cuma akan cakap "hm". kau tahu tak yang hati aku ni sangat sunyi kerana kau? kerana kau tak ada. kerana kau pergi. aku tak tahu.

aku banyak ditimpa musibah yang aku tak sanggup nak pikul. banyak kali aku fail paper montly test sem ni. aku hilang kau. aku hilang kawan (sekarang aku ada kawan baru tapi still. yang baru tak sama dengan yang lama). hidup aku meman totally changed sejak kau pergi. i missed you ! maybe aku tak cukup baik untuk terus bersama kau. maybe aku belum cukup bagi kau kebahagiaan. tapi bagi aku, kau dah cukup baik untuk aku. kau dah bagi aku kebahagiaan yang cukup. 

aku taip blog bukan nak poyo semata2. aku update apa yang aku rasa. sebab apa yang aku rasa, belum tentu ada orang yang nak dengar.

aku ponteng kelas bukan sebab aku berlagak pandai. aku ponteng sebab malam2 aku tak dapat tidur. sebab aku ingat kan kau. sebab bila aku mimpi benda bukan2, kau dah tak ada untuk tenang kan aku dan buat aku tidur balik.

aku tak makan bukan sebab aku diet untuk kurus. aku dah memang kurus. (bukan berlagak ok?!) tapi sebab kau dah tak ada untuk makan sama2 dengan aku. memang aku ada kawan2 yang boleh sangat setakat nak teman makan2 ni. tapi kau tak ada. tak ada orang yang akan tanya tadi makan apa, best tak, banyak ke makan, makan kat mana, tak ada yang akan cakap, nanti balik kita makan sama.

aku bukan nak mintak simpati dari siapa2. jauh sekali minta belas ehsan dari insan bergelar lelaki. ni cuma luahan aku yang sedang kehilangan orang yang aku sayang. orang yang aku sia-sia kan. 

sejuta kali aku cakap aku menyesal pun tak ada guna dah sekarang. kau dah terang2 tak nak aku, tapi hati aku ni je yang degil. tak boleh terima hakikat. tak nak terima kehilangan kau. tak nak redha untuk hidup tanpa kau. serious aku masih tunggu kau. 

aku bukan marah kau buka FB kau balik. tapi aku marah bila dengan orang lain kau boleh cakap elok2. boleh gelak2. dengan aku? dah tak ada. memang dulu ada. tapi sekarang? kita bercakap mengenai masa sekarang. aku sayang kau sangat sekarang. sejak aku pergi, aku rasa sangat kehilangan kau. malam ni, aku rasa rindu sangat suara kau. rindu untuk dengan ayat tu. kalau pun ada orang lain ucap kan pada aku, ayat tu tak membawa makna pada hidup aku, tak ada kesan pada hati aku. kau sorang je yang aku kesah. kau sorang je yang akan buat hidup aku macam dulu. 

sungguh! aku rindu kau yang teramat sangat. aku tak dapat tidur malam ni walaupun aku penat sangat hari ni. aku tak larat. aku penat dengan hidup tanpa kau ni. aku penat berjalan tanpa teman. aku penat bercakap tanpa orang yang mendengar. tiap2 malam aku berdoa moga pagi2 subuh esok aku dapat kau. dapat bersama kau balik. tapi sia2. malam ni aku nak berdoa moga aku dipendek kan umur. mungkin tu lebih baik. bukan nya aku dah banyak pahala or amal. tapi aku dah tak larat. aku terlalu sunyi. terlalu kosong hati ni.

aku mintak maaf. aku rindu kau. 

No comments: